Events – έκτακτα events & workshops μικρής διάρκειας

eng

.

Workshops, προβολές, συζητήσεις και άλλες δραστηριότητες με έκτακτο χαρακτήρα.


Το πρόγραμμα του β’ τριμήνου 2015-2016


Σάββατο, 05/03/2016_19:00

Προβολή: Sense

Video Art Festival Μηδέν

Είσοδος Ελεύθερη

flyer_Festival_Miden_TWIXTlab

Το Video Art Festival Μηδέν παρουσιάζει στο TWIXTlab δύο αναδρομικές ενότητες με έργα βίντεο από το αρχείο του φεστιβάλ, σε επιμέλεια Γιούλας Παπαδοπούλου και Μαργαρίτας Σταυράκη. Οι ενότητες πρωτοπαρουσιάστηκαν στην διεθνή εικαστική έκθεση “Reculture III: Διακινδύνευση” στην Πάτρα το 2014.

Συνολική διάρκεια προβολών: 77 λεπτά

Sense of

Επιμέλεια: Μαργαρίτα Σταυράκη

Διάρκεια: 39 λεπτά

Η ενότητα σκιαγραφεί την ποιητική διάσταση της βίντεο τέχνης. Θέμα της γίνεται η ανίχνευση των ορίων των αισθήσεων, οι αισθητικές τους ποιότητες και τα νοήματα που αναδύονται όταν αυτές παραθέτονται σε συγκεκριμένα πλαίσια. Εστιάζει σε πειραματισμούς με βάση την εικόνα και την ακοή, με βάση τον ήχο και την αφή, με βάση την αφή και την κίνηση.

Sense off

Επιμέλεια: Γιούλα Παπαδοπούλου

Διάρκεια: 38 λεπτά

Σε αντίθεση -αλλά και συμπληρωματικά- με την ενότητα “Sense of…” η ενότητα “Sense off” παίζει εννοιολογικά με τα ίδια περίπου στοιχεία (και ειδικά με την εξεταστική και επίμονη όραση), εστιάζοντας όμως στην ένταση των εννοιών που προκύπτουν από την σχολαστική παρατήρηση αργών διαδικασιών που σχεδόν εκτοπίζουν τις αισθήσεις ή τις τοποθετούν σε δεύτερη μοίρα. Έργα όπου η παρουσία γίνεται απουσία και όπου, πίσω από μια αργή δράση και μια ελάχιστη κίνηση, παραμονεύει μονίμως κάτι ανησυχαστικό, κάτι που παραπέμπει στην καταστροφή, την ανυπαρξία, την υπαρξιακή ή κοινωνική ασφυξία, στη φθορά και στο θάνατο.

Δείτε εδώ τις ταινίες αναλυτικά


Σάββατο, 19/03/2016_19:00-21:00

Προβολή και συζήτηση στα Αγγλικά: Unless the water is safer than the land 

Διάρκεια προβολής: 40′

Film Screening by Arjang Omrani
Discussants: Arjang Omrani, Kostas Aivaliotis, Elpida Rikou, Christos Varvantakis

είσοδος: 2 €

unless the water

The film is based on the experiences that its participants (the minor age, unaccompanied refugees) had gone through during their way to the host countries and after the arrival. The experimental narrative form of the film attempts to mediate these stories in a sensorial way built on the essence of human experience.


Δευτέρα, 21/03/2016_19:00

Βιβλιοπαρουσίαση: Σταμάτα να μιλάς για θάνατο μωρό μου

Νίκος Σούζας

είσοδος ελεύθερη/ελεύθερη συνεισφορά

Το βιβλίο επικεντρώνει την προσοχή του στην πολιτισμική διάσταση της δράσης του ανταγωνιστικού κινήματος την περίοδο 1974 – 1998 στην Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα πραγματεύεται τις πολιτικές συνδηλώσεις που διαμορφώνονται στο πεδίο της κουλτούρας. Αναλύοντας ένα σημαντικό κομμάτι κινηματικών διεργασιών που αφορά κυρίως τις καταλήψεις στέγης, την αυτοδιαχειριζόμενη ραδιοφωνία και την ανεξάρτητη μουσική σκηνή, η παρούσα μελέτη επεξεργάζεται θεωρητικά την πολιτική της προεικόνισης –που συχνά συμπυκνώνεται στο πρόταγμα “Εδώ-και-Τώρα”– και παραδίδει μια πληθώρα εργαλείων γύρω από διάφορα ζητήματα, όπως ο διαχωρισμός δημόσιου / ιδιωτικού, ο ρόλος των επίσημων ΜΜΕ και η εμπορευματοποίηση της τέχνης.


Σάββατο, 02/04/2016 – Σάββατο, 23/04/2016

Εργαστήριο: Υπόγειες κουλτούρες

Νίκος Σούζας

Κόστος:

10€ για το σύνολο των συναντήσεων (7 συναντήσεις). Το ποσό πρέπει να καταβληθεί στην πρώτη συνάντηση, Σάββατο 2 Απριλίου

ή

6€ για όποιον παρακολουθήσει μονάχα το workshop Αισθητικές και πολιτικές διαστάσεις των fanzines και των ερασιτεχνικών αυτό-εκδόσεων (23/04)

2€ για κάθε μία από τις παρουσιάσεις (02/04, 09/04, 16/04)

είσοδος ελεύθερη/ελεύθερη συνεισφορά για τις προβολές (03/04, 10/04, 17/04)

1st Cover 1986 - Full Size.jpg

Πού και πώς ακριβώς τίθενται τα όρια ανάμεσα στο «πολιτιστικό» και το «πολιτισμικό», την «πολιτική» και το «πολιτικό», την «υποκουλτούρα» και την «αντικουλτούρα», την τέχνη και την καθημερινή ζωή, τον ιδιωτικό και τον δημόσιο χώρο; Πώς διαπλέκονται οι σχέσεις εξουσίας και τα media με την αυτό-έκφραση; Στην προσπάθειά μας να ανιχνεύσουμε πιθανές απαντήσεις σε τέτοιου είδους ερωτήματα, θα δώσουμε έμφαση τόσο σε σχετικές θεωρητικές και ιδεολογικές διαμάχες, όσο και σε καθημερινές όψεις της κουλτούρας που συχνά παραμένουν αθέατες στη δημόσια σφαίρα (π.χ. νεανικές υποκουλτούρες, εναλλακτικά μέσα επικοινωνίας, κοινωνικά κινήματα, καλλιτεχνικές πρωτοπορίες). Στο πλαίσιο των συναντήσεών μας θα υπάρξουν παρουσιάσεις, εργαστήρια και αποκλειστικές προβολές ντοκιμαντέρ

Αναλυτικό Πρόγραμμα προβολών, παρουσιάσεων και εργασρτηρίου


Σάββατο, 14/05/2016 – Κυριακή, 15/05/2016

Εργαστήριο: Η κατασκευή της πίστας

Θάλεια Ραυτοπούλου

Είσοδος Ελεύθερη

thalia raftopoulou dancefloor I .jpg

«…κινούμαι ψάχνοντας για το σωστό σημείο, το καλύτερο σημείο, το μέρος απ’ όπου μπορείς να δεις και να ακούσεις και να νιώσεις τα πάντα… μετά βλέπω ότι αυτό που κάνει ο κόσμος είναι να κάθεται κάτω οπουδήποτε μες στη μέση της άγριας ξέφρενης πίστας και να το διασκεδάζει… αλλά καθώς μπλέκομαι μέσα στους χορευτές και πηγαίνω προς το κέντρο καταλαβαίνω πως όσο κινούμαι με τη μουσική και τα φώτα δεν υπάρχει κίνδυνος σύγκρουσης, μόνο ένα απαλό άγγιγμα και κύλισμα, γι’ αυτό μπορούμε να είμαστε εδώ στην πίστα σε τέλεια συμφιλίωση με όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας και πάνω απ’ τα κεφάλια μας, γιατί είμαστε ένα μέρος όλου αυτού που συμβαίνει, όπως είναι μέρος τα φώτα και ο χορός, όσο αισθανόμαστε αυτό που συμβαίνει, έτσι μας αισθάνονται αυτοί από πάνω μας και γύρω μας… όσο αισθανόμαστε, τόσο μας αισθάνονται…»

(Bob Chamberlain, “Η Θέα από την Πίστα”, Aspen no.3, item 5, Roaring Fork Press, NY, 1966)

Στο διήμερο αυτό εργαστήριο θα επιχειρήσουμε να κατασκευάσουμε συλλογικά μία πίστα χορού και θα προσπαθήσουμε να εξετάσσουμε προσεγγίσεις που σχετίζονται με την τέχνη και τη διασκέδαση στο δημόσιο χώρο.

Πρόγραμμα:

Σάββατο 11:00 – 14:00, 15:00 – 18:00

Κυριακή 11:00 – 14:00, 15:00 – 18:00


Προγραμματίζεται μετά τις θερινές διακοπές

Εργαστήριο: Ο λόφος

Νίκος Αρβανίτης,  Αλέξης Δάλλας

Κόστος:

Η πόλη σε κάποιο όριο διακόπτεται, εκεί ανοίγεται μια καινούργια έκταση, μια εσωτερική ύπαιθρος, ένα νέο πεδίο. Λίγα πράγματα γνωρίζουμε γι αυτό, όμως ξέρουμε πως μαζί με τους δρόμους, τα κτίρια και τα δίκτυα, εκεί παύουν να ισχύουν οι θεσμοθετημένοι κανόνες, οι νόρμες, οι ρουτίνες της, και η αποθηκευμένη της μνήμη στο σύνολό της, μαζί και με τις γλώσσες και τις γραφές της.

Βρισκόμαστε στο κατώφλι αυτής της περιοχής, που εκτός από διακοπή στον χώρο συνιστά και διακοπή στον χρόνο, απέναντι στο ανάγλυφο μιας φύσης, πιθανόν κάποτε κατασκευασμένης από άλλους. Έχουμε το προνόμιο της εισόδου, της αποστολής ενός περιηγητή, αλλά και την δυνατότητα της κατασκευής ενός προπλάσματος, ενός ομοιώματος αλλού, την δυνατότητα για ένα αρχείο ψηλάφησης της υφής της και εγγραφής ερεθισμάτων, απέναντι στο ενδεχόμενο αυτός ο τόπος να μας αποδοθεί.

Το ενδεχόμενο της κυριαρχίας εκεί, ή της διαμονής, ή της εγκατάστασης μιας νέας μνήμης σ’ αυτήν την επικράτεια, απευθυνόμενης σ’ εμάς ή σε άλλα υποκείμενα, μας θέτει στο σημείο εκκίνησης ενός στρατηγικού παιγνίου. Η τέλεση αυτού του παιγνίου, αλλά και πριν απ’ αυτήν η ίδια η εκ νέου ύφανση του πεδίου που μας δόθηκε ή που κατακτήσαμε, θα μας απορροφήσει για τριάντα ώρες, στην αναζήτηση της αμοιβαίας αφομοίωσης, τόπων, δρώντων προσώπων και τεχνημάτων.

Leave a comment